In januari zat Rick opnieuw aan tafel bij Paul van Liempt in het programma Voor de Ommekeer. Rick geeft - nu ook alle niet-essentiële winkels gesloten zijn - aan:"Ik ben een beetje de weg kwijt. En ik ben niet de enige ben ik bang..."
Volledige sluiting niet-essentiële winkels
Het water staat Moorman aan de lippen. Hij vertelt in dit gesprek geëmotioneerd over de situatie in zijn branche, de mode-retail, en de gehele samenleving. “Ik ben een beetje de weg kwijt. En ik ben niet de enige ben ik bang.” Vooral het feit dat de overheid een volledige sluiting heeft opgelegd vindt hij lastig te verkroppen. “Ik accepteer als ondernemer dat ik risico loop. [..] Hier is geen sprake van ondernemersrisico. Per decreet is mij opgelegd dat mijn winkel dicht moet.”
Willekeurig overheidsbeleid
Daarnaast is het overheidsbeleid waarbij de niet-essentiële winkels dicht moeten willekeurig, zo stelt Moorman. “De bonbonwinkel naast mij is open. Ik gun het die mensen van harte, maar wat is daar essentieel aan?! Dan moet je zeggen dat het echt klopt.” Daarnaast is er nauwelijks nog sprake van samenwerking: ondernemers, maar ook de vastgoed en andere partijen denken aan de eigen bonnetjes. “Iedereen is voor zichzelf bezig en de overheid denkt niet na.”
Veel ondernemers lijden in stilte
Moorman ziet ook geen verbetering voor later in het jaar. Veel kosten worden doorgeschoven en moeten dus toch vroeg of laat betaald worden. En wie zegt dat de wintervoorraad volgend jaar verkocht kan worden, begrijpt er volgens hem weinig van. “Je trekt een hele keten in het probleem. Dus mensen die dat roepen denken niet na.” Veel ondernemers lijden in stilte, zo stelt Moorman. Hij maakt zich ernstige zorgen over een groeiende tweedeling in de maatschappij. “De burgerlijke ongehoorzaamheid is groeiende.” De middenklasse dreigt weggevaagd te worden. Moorman: "En dat is, zo leert de geschiedenis, een voedingsbodem voor grote problemen”.