In april was Rick Moorman op bezoek bij Paul van Liempt in het programma Voor de Ommekeer. Twee maanden later zit hij nogmaals aan tafel. Dit keer gaat Paul van Liempt in gesprek over de coronacrisis en de retail met directeur Inretail Jan Meerman en Rick Moorman.
Groot deel van de retailers zal omvallen
Onlangs gaf Meerman aan dat hij verwacht dat dertig tot veertig procent van de retailers zal omvallen. En dit zou wel eens op zeer korte termijn kunnen gebeuren, binnen een tot anderhalf jaar. Voor de coronacrisis hadden veel ondernemers het al lastig. “Anno nu is het bijna onmogelijk om rendement te halen.” De grootste pijn, zo schetst Meerman, zit in de mode en de schoenen.
Online verkoop biedt op zowel de korte als de lange termijn geen uitkomst
In die branche heeft Moorman een familiebedrijf. Volgens hem heerst nu het idee dat ondernemers simpelweg kunnen overstappen naar online verkoop. Maar dat biedt voor de modewereld zowel op korte als lange termijn geen uitkomst. Bovendien zijn er dieper liggende problemen. “We hebben veel te veel winkels in Nederland [..] We denken niet na over de binnenstad.” Meerman vult aan: “Eén: we moeten naar compacte binnensteden en compacte winkelcentra. Twee: elke stad moet ophouden met denken dat ze de modestad van Nederland willen worden. Dat kan niet.”
'Reservebank' voor noodgedwongen ontslagen personeel
Het is voor ondernemers die overheidssteun ontvangen vanaf juli mogelijk om personeel ontslaan. Dit zal in veel gevallen noodzakelijk zijn om het bedrijf overheid te houden. Wel moet de werkgever in dat geval een transitievergoeding betalen. Volgens Moorman leidt dat er toe dat “de kleine ondernemers en familiebedrijven onevenredig hard [worden] geraakt.” In kleinere bedrijven is er namelijk vaak sprake van lange dienstverbanden en dan zijn de transitievergoedingen het hoogst. Moorman: “Omdat ik al jarenlang goed voor m’n personeel zorg, word ik nu gestraft”.
Moorman pleit ervoor om noodgedwongen ontslagen personeel op een reservebank te zetten. Als de inkomsten oplopen is de werkgever vervolgens verplicht deze werknemers weer in dienst te nemen. Meerman is gecharmeerd van dit plan. Hij stelt: “De hele politiek weet dat dit systeem krankjorum is.” Het is gebaseerd op wantrouwen, zo schetst hij, op de ondernemer die er een zootje van maakt.
"Hema krijgt het wel en ik niet"
Beide heren bekijken met argusogen wat er momenteel gebeurt bij HEMA. Dat dit bedrijf vraagt of de overheid garant wil staan voor extra kredieten is niet vreemd. Maar, zo stelt Meerman, “ondernemers hebben het gevoel: HEMA krijgt het wel en ik niet. Dat is natuurlijk het sentiment en dat begrijp ik heel goed.” Het zou geen overbodige luxe zijn als er een minister van communicatie zou komen die dergelijke gevoelige kwesties goed kan uitleggen. Nu blijven de familiebedrijven en het MKB grotendeels in de kou staan. Volgens Moorman is dat onrechtvaardig: “Wij zijn de kleur in de winkelstraat.”
Anderhalvemetereconomie
Ten slotte laat Meerman zich uit over de zogenaamde anderhalvemetereconomie. “Ze noemen het het nieuwe normaal, ik noem het het tijdelijke abnormaal. Je kunt zo geen business doen.” Moorman vult aan: “Dit kan als mens niet.” De vraag is dan ook wat er de komende tijd zal gebeuren als meer burgers ontevreden worden. Het beeld lijkt in ieder geval langzaamaan te kantelen. Meerman: “We moeten af van het idee dat we in een risicoloze maatschappij kunnen leven.”